Vakantieverhalen (Gesloten voor reacties)
Geplaatst door: ® tineke (webmaster) 
, Datum:
14.04.2020 00:24
Geplaatst door: ® tineke (webmaster)
, Datum:
14.04.2020 11:35
Afgelopen zomer zijn wij met onze dochter gieren gaan spotten in de Gorges du Tarn en Gorges de la Jointe. Toen we weer op de terugweg naar de camping waren, zag onze dochter ver weg in de hoogte een rode vlag wapperen, waar 2 mensen bij stonden.
Zij wilde daar naar toe, maar wij dachten, dat je daar alleen te voet kon komen. Op een gegeven moment was er een afslag naar rechts en Johan sloeg af om te kijken of we via die weg bij de rode vlag konden komen.
Omdat onze dochter last van wagenziekte heeft, mocht zij voorin en zat ik op de achterbank. We kwamen toen weer op z'n vreselijk smalle, doodenge slingerweg terecht, waar je beter geen tegenliggers wilde hebben.
Ik vond het doodeng, maar Johan vond, dat ik me niet zo aan moest stellen :((
https://www.google.nl/maps/dir/44.3012329,3.3202843/44.2971029,3.3244166/Roc+des+Hourtous,+48210+La+Mal%C3%A8ne,+Frankrijk/@44.2917971,3.3046348,14.48z/data=!4m9!4m8!1m0!1m0!1m5!1m1!1s0x12b3a6666e3d842f:0x24670787add405a7!2m2!1d3.290165!2d44.291279
Filmpje van de route
https://www.youtube.com/watch?v=6fu9pmhM8e4
Uiteindelijk kwamen we toch bij de rode vlag terecht op een balkonnetje, van waar af je ver in de diepte kon kijken en waar ook de gieren te zien waren
https://media-cdn.tripadvisor.com/media/photo-p/17/20/de/84/notre-drapeau-occitan.jpg
en
http://itinerairetao.canalblog.com/archives/2012/08/02/24798890.html
Onze dochter is een vogelspotter, weet er erg veel over te vertellen en maakt ook leuke tekeningen van vogels
https://www.birdnerd.nl/
Geplaatst door: mar3tent
, Datum:
14.04.2020 11:43
@ tineke: mooi die tekeningen!!! en fijn dat er namen bijstaan, ben echt zo'n vogeldruif..;-) alleen duiven, kraaien en eksters en de huismus herken ik. Nouja en de IJsvogel, als ik dan een "bucketlist" heb qua vogels zou ik die graag nog eens in het echt zien.
Geplaatst door: ® tineke (webmaster)
, Datum:
14.04.2020 11:48
mar3tent,
de ijsvogel zit regelmatig recht tegenover het huis van onze dochter, aan de rand van een slootje.
In plaats van campings in Frankrijk fotograferen, is Johan nu vogels bij ons in de omgeving aan het fotograferen....
https://photos.app.goo.gl/dfYoGudZEr3fFqMYA
Geplaatst door: digi-oma
, Datum:
14.04.2020 13:04
https://www.dangerousroads.org/europe/france/2111-gorges-de-galamus.html
Wij zijn fervent "gorges rijders". onze favoriet (van één van de vele) zijn de Gorges de Galamus.
Smalle weg en bij het begin borden welke voertuigen er niet mogen rijden; o.a. bepaalde motorhomes.
Passeren is bijna niet mogelijk; met veel heen-en-weer gedoe kan er net een gewone auto in de uitsparingen aan de dalkant worden neergezet. Tijdje stilstaan is niet gewenst en uitstappen/wandelen ook niet. Autoraampje openen om een foto te maken dus. Zo'n uitsparing vind je in bijna al dat soort gorges.
In de Gorges tegen de wand aangeplakt is een "hermitage" of wel een kluizenaarswoning; in dit geval is een heel mooi kerkje uitgehakt. 't Is een pittige steile afdaling langs de wand, maar bezoek is de moeite waard.
Geplaatst door: digi-oma
, Datum:
14.04.2020 13:15
Geplaatst door: digi-oma
, Datum:
14.04.2020 13:52
Geplaatst door: Hans030
, Datum:
14.04.2020 14:15
Gorges de Galamus is inderdaad erg mooi! En ook de hele omgeving heel verrassend daar, met alle Katharenkastelen. We hadden er wel heel veel wind (soms bijna storm) die week dat we er waren (in juli), maar wat een mooi -en minder bekend- gebied. En op de meeste plaatsen niet druk (ok, Gorges de Galamus wel maar dat is terecht 1 van de trekpleisters daar).
Geplaatst door: ® tineke (webmaster)
, Datum:
14.04.2020 16:53
Geplaatst door: ® tineke (webmaster)
, Datum:
15.04.2020 12:00
Drieënveertig jaar geleden kampeerden wij met een tent op een camping aan het Idromeer in Italië.
We mochten zelf een plek uitzoeken en kozen een mooie plek aan het meer, waarin we lekker zouden kunnen gaan zwemmen. Dat viel behoorlijk tegen, want al snel kwamen we er achter, dat er een eindje verderop een rioolpijp in het meer loosde, waardoor de drollen in het meer dreven...
Na een aantal dagen begon het vreselijk hard te regenen en veranderde onze mooie plek in een beekje. Het water stroomde dwars door onze tent en snel hebben we ons luchtbed en slaapzakken in de auto gegooid en een nacht in een hotel doorgebracht. De volgende dag hebben we Venetië bezocht en op de terugweg zijn we via een eng smal weggetje een berg opgereden om daar wat te wandelen en van het zonnetje te genieten. Er was geen mens te bekennen, dus maakte ik van de gelegenheid gebruik om topless te gaan zonnen. Johan liep intussen wat rond en riep op een gegeven moment, dat er een man met een hond aankwam. Ik dacht, dat hij een grapje maakte, maar toen ik overeind kwam, zag ik inderdaad een man met een hond en heb ik snel mijn kleren weer aangetrokken.
Bij terugkomst op de camping hebben we de tent in het meer schoongemaakt en over een hek te drogen gehangen.
Een paar dagen later werden we 's morgens vroeg wakker van gerommel in de verte en de lucht was pikdonker. We zagen de bui al hangen en hebben in sneltreinvaart de tent opgebroken en alle spullen achterin de auto gegooid en zijn vertrokken.....
Geplaatst door: digi-oma
, Datum:
15.04.2020 14:24
Zo'n 20 jaar geleden... echtgenoot werkte in ploegendienst, maar had om de 5 weken een lang weekend van 5 dagen. Ik werkte ook. Op de laatste vrijdag ging manlief na de nachtdienst direct slapen en ik verzorgde de caravan. Ideaal en 's nachts om 02.00 uur rijden dan waren we om 12.00 uur op de ons bekende camping in de Vogezen en ging hij weer slapen. Zo ook rond de Paasdagen. Prachtig weer etc. en we overwogen de caravan te laten staan tot Pinksteren en dan mee terug nemen. Ik had nog voldoende overuren gemaakt en kon vrij nemen. Eigenaar camping vond het prima; we waren immers al jaren klant en het was voor ons gratis. Dus paar weken later weer naar de Vogezen; lekker snel zonder caravan vanaf kop Noord-Holland. Bij Den Bosch mijn vraag "Jij hebt toch de sleutels van de caravan?". Antwoord was "Nee, ik dacht enz..." Dus omdraaien, weer naar huis (iets minder vrolijk) en jawel, de bos sleutels lag keurig en duidelijk op het aanrecht! Nog nooit zo lang gereden om in Gérardmer te komen!
Geplaatst door: lotje1985
, Datum:
15.04.2020 15:25
In 2010, onze tweede vakantie samen, gingen we op de bonnefooi naar Frankrijk. Daar waar het mooi weer was, was de bedoeling. De eerste plannen waren on richting Milau te gaan. Maar bij de laatste checks van het weer zag het er belabberd uit. Dus last minute gaan zoeken en kwamen we aan het Lac St. Croix uit. We waren er de vorige vakantie ook al geweest en ik was er ook al twee keer met mijn ouders geweest. De zon lachte ons toe! Aangekomen op de camping gezegd dat we maximaal 3 weken wilden blijven. Geen probleem in juni. We hadden net een nieuwe tent, op een prachtige grote plek neergezet. We hadden al een rondje door de Verdon gedaan en waren een dag naar Frejus geweest en hadden we plaatsen aan de côte d'azur aangedaan. Tot het noodweer los barst op 15 juni. Wij dachten nog. We rijden naar Draguinan, gaan daar naar de welbekende gele M. Dan zitten we de hele avond droog en we kunnen nog wat internetten. Wifi bestond nauwelijks in die tijd. We gingen vanuit Les Salles rijden, een flinke rit dwars door de bergen. Toen we bijna op de helft waren, gok ik, begon het te hozen. Ik reed, maar durfde eigenlijk niet meer verder. Uiteindelijk kwamen we op een soort plateau. Daar konden we gelukkig stoppen en draaien en zou mijn man verder terug naar Les Salles rijden. Onze auto stond net niet tot aan de portieren in het water! Eerst zijn we onze belangrijke spullen in veiligheid gaan brengen en toen zijn we bij de plaatselijke pizzeria eten en toen zagen we op tv dat we aan een ramp waren ontsnapt. In en om Draguinan zijn die avond 15 doden gevallen tgv het noodweer. Het mooie lac st Croix was een grote blubber geworden. Uiteindelijk hebben we nog een rondje door de gorge gedaan en zijn we twee dagen later vertrokken naar Le Barcares aan de Middellandse zee. Overigens had onze tent het noodweer prima gehouden. Alle spullen zijn droog gebleven. Dat konden niet alle kampeerders zeggen.
Dit was één van de berichten uit het nieuws van de dag na het noodweer
https://www.nu.nl/buitenland/2270758/doden-bij-noodweer-in-provence.html
Geplaatst door: Lisette K.
, Datum:
16.04.2020 13:03
Zo'n 25 jaar geleden waren wij ergens in de Dordogne op een camping. Weer hadden net ons tentje opgezet toen de eigenaar over de camping kwam waarschuwen dat er erg slecht weer op komst was en dat het snel zou komen.
Wij zetten wat extra lijnen aan de tent en schoven wat losse spullen in de auto. De achterbank en de stoelen hielden weer vrij om eventueel in de auto te kunnen slapen.
Na het eten begon het in de verte te rommelen en een beetje te regenen maar het leek me te vallen.
Onze Belgische buren waren nog steeds niet thuis. Wij hebben hun stoelkussens door een openstaand raam naar binnen gepropt evenals de handdoeken.
We klappen de stoelen in een legden ze onder de caravan en sloten het raam en hielden het dicht met een scheerlijn. Tegen 23.00 begon het echt en al snel zaten wij met de slaapzakken in de auto. De buren waren nog steeds niet terug.
De volgende ochtend werd het droog en mooi zonnig en togen wij aan de grote schoonmaak.
Er zat blubber in de krant met keukengerei, ons luchtbed was nat en blubberig en we hadden nog meer natte troep.
Tegen 17.00 kwamen de buren thuis en zij vroegen direct waar hun kussens en stoelen waren.
Ik meldde netjes dat wij dat gedaan hadden en we werden uitvoerig bedankt.
Ze liepen om de caravan heen en maakten de deur open. Er klonk en ijselijke gil en we hoorden water lopen, heel veel water.
De hagelstenen zo groot als tennisballen hadden beide dakluiken vernield en de caravan was gevuld met een flinke laag ijswater. Dat werd een hotel voor de buren, ze hadden niks meer droog, ondanks onze goede zorgen.
Heel jammer maar altijd nog een leuk verhaal om te vertellen.
Geplaatst door: Nanka
, Datum:
16.04.2020 15:24
Wij waren jaren geleden met onze 3 kinderen op vakantie op de camping in Chalain. Toen nog met zo'n oranje bungalow tent.
's Avonds toen de kinderen al in hun tentjes lagen, begonnen we in onze voortent een spelletje scrabble, zoals we wel meer doen in onze vakanties.
Allebei diep nadenkend over ons plankje met letters, hoorde ik ineens een enorme scheet!
"Viezerik" riep ik tegen mijn man " dat kun je niet maken in de voortent, die lucht blijft de hele nacht hangen."
" Dat deed ik helemaal niet, dat was jijzelf!" was zijn verontwaardigd antwoord.
Elkaar beschuldigend kibbelden we verder, tot we ineens een gegiechel van achter onze tent hoorden en daar kwamen mijn zusje en zwager tevoorschijn, hard lachend om ons, elkaar beschuldigend.
Mijn zwager was de boosdoener, die wat liet ontsnappen!
We hebben er daarna samen onder het genot van een glaasje wijn hard om zitten lachen....
Geplaatst door: digi-oma
, Datum:
16.04.2020 16:14
Kleine 40 jaar geleden stonden wij op de camping in Veules les Roses. Zoon van pakweg 10 jaar was mee. Aardige Fransen rondom en we hebben zelfs onze waterpomptang uitgeleend aan een visser die de megakrab die hij had gevangen niet stuk kon krijgen. Werd erg op prijs gesteld en we kregen ook een deel. Nu liep er een jongetje van een jaar of 8 steeds om ons heen te hangen en te klieren en wat we ook zeiden... doorgaan dus. Ook steeds aan onze zoon hangen en beetje schoppen en zo. Onze zoon baalde en pakte hem bij zijn arm om hem weg te duwen. Gaat het jongetje toch te keer... gillen en krijsen. Vader (stevige kerel) komt om de hoek kijken en kent zijn zoon kennelijk goed, want pakt hem bij die arm en sleurt hem mee naar huis. Jongetje krijst 10 minuten later nog en dat vonden we toch vervelend. Hele familie en campinggasten bemoeiden zich ermee. Enfin, vader met jochie naar arts... en bij terugkomst bleek het armpje gebroken te zijn. Toen was de sfeer niet meer zo prettig. Was volgens de kampeerders (allemaal Fransen) echt onze schuld, dus kosten ook voor ons. Vonden wij niet want pa had heel wat harder gesleurd. Zou de volgende dag worden afgehandeld. De hele avond vuile blikken en we hoorden overal luid commentaar op die "'etrangées'" (buitenlanders) en veel "merde etc. We hebben die avond heel zachtjes en snel de hele boel ingepakt en zijn nog laat gaan betalen. De volgende morgen waren we als eerste weg....
Geplaatst door: Hans030
, Datum:
18.04.2020 09:36
@Nanka, jaren met 2 families op vakantie geweest. We hadden altijd de stelregel dat we niet naast elkaar wilden staan. Enkele uitzonderingen: campings die zo ruim waren dat we wel de eerstvolgende t.o.v. elkaar waren maar waar minstens 100 m tussen zat. Maar meestal gewoon bewust een ander laantje of veldje. Bij recepties regelmatig verbazing als we tegelijk aan kwamen met 2 families. Soms gingen ze al uit zich zelf kijken waar er 2 naast elkaar konden, maar als wij aangaven dat juist niet te willen vonden ze dat soms vreemd. Wij niet, want je kunt met elkaar afspreken voor koffie, eten, uitstapjes etc. maar toch nog wat privacy.
Over geluiden op de camping nog wel een leuk voorval. Iedereen weet dat geluiden soms ver kunnen dragen. Een jong stelletje had hun tentje op de plek naast ons neergezet. Redelijk volle camping in 48 Lozere (Capelan in Meyreuis). Ze hadden een gezellige avond met z'n tweeen, lekker koken op de pitjes in het gras, wijntje erbij, nog een wijntje erbij enz. Op een gegeven moment slapen en jawel, laten we het netjes zeggen dat zij enorm genoot van hun 'afsluitend knuffelmomentje' (ahum). Alleen hoe kijk je de volgende dag weer naar elkaar? Nou, gewoon bonjour en verder geen commentaar. Eigenlijk precies wat nodig is in zo'n geval. De avond erna bereidden we ons al voor op hetzelfde. Weer hadden ze het gezellig met eten, wijn erbij enz., maar nu met (zachte) muziek erbij. Niet storend voor ons, maar hebben wel keihard moeten lachen toen het nummer van Jane Birkin en Serge Gainsbourg (Je t'aime moi non plus, met de beroemde kreungeluiden) ineens langs kwam. Vanaf toen was ons commentaar is het nu Jane of Brigitte.... (zo heette dat meisje op de plek naast ons) die we horen? (als dat nummer begon).
Geplaatst door: ® Jogre
, Datum:
18.04.2020 18:58
Dit valt onder de noemer snapt u het nog wij niet meer.
Twee jaar geleden, grote camping( voor ons doen) 60 plaatsen. Van die plaatsen waren er maar 6 bezet, lekker rustig en iedereen de ruimte. Dat dachten ook de 2 fietsers die aankwamen. Hoe dan recht voor onze neus en met recht ervoor bedoel ik ook recht ervoor. Niet te geloven, sta je dan heerlijk komen ze voor je staan. De klap op de vuurpijl kwam `s avonds toen het ging regenen. Meestal heb je als fietser geen grote tent, zij ook niet. Meer zo`n buikschuiver, toch zien ze nog kans om allebei hun fietsen ook in die tent te leggen. Met verbazing hebben wij het bekeken en ons afgevraagd hoe ze geslapen hebben.
En deze dan, jaren geleden(10 jaar zeker) een camping in de Lozere, hij bestaat niet meer, eigenaar is nu echt met pensioen gegaan. Ach velen zullen dit soort campings kennen, sanitair wat matig maar wel een super uitzicht, een lieve en attente eigenaar. `s Morgens gaat hij vroeg op pad om je broodbestelling te halen en brengt het tot je tent meteen neemt hij de bestelling voor morgen op. Deze man is zeer gesteld op de rust voor zijn gasten, nee daar mag je niet staan dan hebben jullie last van elkaar is zijn motto. Zo kwam er een camper van het formaat autobus aan, 1 nachtje wilden zij blijven en op een plekje of twee achter ons. Voor ons geen probleem, 1 nachtje en dan weer weg. Deze eigenaar hield voet bij stuk: nee dat kan niet dan verstoor je de rust van mijn vaste gasten. Wat nou vaste gast, ook wij zijn hier voor het eerst. Een ander plekje dan, nee jullie camper is te groot dan gaat het gras eraan. Ze vertrokken dus zeer ontstemd met wat er gebeurd was. Later nog eens overlegd met de eigenaar hij hield vol, ik wil niet dat mensen naast elkaar staan dan is het met de rust gedaan voor iedereen en jullie waren hier eerder. Rust ging bij hem boven geld, houden wij wel van. Trouwens afrekenen doe je in huis aan de keukentafel overspannen met een tafelzeiltje, heerlijk !
Het zal 5 jaar geleden zijn op een camping in de Vaucluse, lopend over de camping een plekje zoeken. Mooie plek alleen teveel bekende kentekens, wij zitten liever tussen de Fransen( ben tenslotte in Frankrijk). Dit laantje niet, dat laantje dan misschien, veel vaste plekken, auto`s met Frans kenteken, ja dat doen we. Inschrijven en op naar de plek, eerst kijken hoe we zitten met schaduw en zon en waar doen we de ingang van de tent. Tent een beetje schuin op de plek en opbouwen. Als we toe zijn aan de haringen rondom richt ik de tent in en manlief slaat de haringen verder erin. Na eerst enorm geschrokken te zijn van het omroep systeem( we kregen een Hi-di-hi gevoel) dat hebben we gemist met rond lopen. Manlief moppert wat op de harde grond, de haringen gaan er lastig in. Dan ineens vanaf de overkant bij een stacaravan vandaan: erg toch hier die harde grond, in onvervalst echt Nederlands. Ik val op de grond van het lachen en de echtgenoot slaat bijna op de vingers van de schrik. Wat is dit, een stacaravan, auto`s met Frans kenteken. Later bleek dat de auto van de buren was, mevrouw kwam in het voorjaar met de trein die kant op en bleef daar tot het najaar. Al jaren kwam ze daar en de buren ook die namen haar mee boodschappen doen.
Geplaatst door: ® LisetteK.
, Datum:
19.04.2020 11:15
Een jaar of 7 geleden waren wij voor het eerst met de vouwwagen op pad. De combi-camp met droomkeuken en daarbij dus een vuilwatertank. Op de eerste 2 campings steeds snel gevonden waar je dat ding kon legen maar op de 3e camping kon ik het niet vinden maar na 2 dagen moest dan ding echt geleegd. Op zich zou het geen bezwaar zijn de tank te legen in het toilet, er ging alleen kookwater, een enkele keer wat tandpasta en water van handen wassen tijdens koken door het gootsteentje, omdat ik geen zin heb die tank 6 keer per dag te legen gaan we voor de meeste "wasdingen" naar het sanitair of een tapkraan met afvoer op het kampeer terrein.
Het toilet was keurig schoon en ik wilde niet de boel besmeuren als het mis zou gaan met het legen van die tank dus ik ging even informeren bij de enige andere campinggasten die thuis waren op dat moment. Het waren Nederlanders.
Die meneer hield een hele verhandeling dat hij dat niet wist wat dat was een vuilwatertank, want hij en zijn gezin kampeerden heel eenvoudig in een tent met respect voor de natuur. Ze lieten de auto bij de ingang staan, zodat de banden de grasmat niet zouden vernielen, alleen als ze morgen op gingen breken kwam de auto naar de plek om in te laden. Dan bleef de auto wel op het verhardde pad staan. Ook zo'n lage barbecue als de buren hebben zou hij nooit gebruiken, dan verschroeide het gras! Degenen die dan na jou de plek krijgen hebben dan geen ongeschonden grasmat en dat is zeker voor tentkampeerders zoals wij een ramp!
Uiteindelijk mijn tank toch maar in een toilet geleegd en met een wegwerpdoekje de spetters opgeveegd en alles netjes achtergelaten. Na 2 dagen kreeg ik door een schoonmaakster de stortplaats vuil water aangewezen. Heel fijn.
Inmiddels was de plek van de "eenvoudige kampeerders" ingenomen door een Nederlands gezin met een vouwwagen. We maakten in de avond een praatje over de omgeving, de dichtstbijzijnde supermarkt, de netheid van de camping en nog wat dingen. Ineens zegt die vrouw dat ze de camping over het algemeen netjes vindt maar dat haar plek toch wel wat smoezelig was met die plark voedselresten achter de boom. Ik heel verbaasd: Voedselresten? Ja zegt ze, kom maar even kijken. Wij samen naar de boom waarachter wat rijstkorrels, macaroni elleboogjes, een paar doperwten en een stukje sperzieboon lagen, gemengd met een enkel kroontje van een aardbei en nog wat onduidelijke zaken. Maar heel duidelijk dingen die ik de buren de afgelopen dagen had zien eten. Aardbeien, rijst en sperziebonen.
Ik had ze nooit met een emmer zien lopen als ze gekookt hadden. De rijst , macaroni, boontjes werden dus afgegoten achter de boom.
Ja, ja respect voor de natuur! Heet water in het gras gieten is toch echt niet het meest ideale dat je kunt doen om de grasmat in tact te laten.
Geplaatst door: Susanna
, Datum:
22.04.2020 17:24
Bijna 45 jaar geleden werden we enthousiast bij de demonstratie van een vouwwagen op de hoogste verdieping van V&D, de Concorde de Luxe mét bermkeuken - wat een pracht! Twee supersnelle studenten toonden hoe snel je de kar kon in- en uitklappen - dat leek ons wel wat. Het tentdoek was van oerdegelijke, loodzware katoen, en onverslijtbaar volgens de verkoper.
Na enkele zomers met onze kleuters in regenachtig Nederland te hebben gestaan, raadde een kennis ons aan eens naar Frankrijk te rijden. Daar zouden de mooi-weerkansen aanzienlijk groter zijn dan hier. Na een paar zonnige dagen België reden we op een snikhete middag de camping op in Versailles. ‘s Avonds pakten dikke wolken zich samen en stortbuien volgden. Maar onze kar stond, weliswaar wat schuin tegen de heuvel en gezellig tikte de regen op het tentdak. De volgende ochtend kropen onze dochters uit hun slaapzakken en op hun knietjes zaten ze in de wagenbak de voortent in de kijken en riepen ‘een RIVIER, een RIVIER stroomt door onze tent! Waar zijn onze laarzen?’ Hûh, laarzen? Op deze zondvloed had niemand gerekend - ik zeker niet. In bed met onze transistorradio luisterden we eerst naar De Wereldomroep waarin weerdeskundige Jan Pelleboer ons wellicht zou vertellen waar het weer beter was dan hier.
Dat bleek in NL en ook -hoera!- een kleine 400 km. zuidelijker. Na het ontbijt de kinderen in de auto gezet die het afbreken van de tent vanachter de beslagen autoruiten nauwlettend volgden. Doornat geregend gingen we eerst douchen en met droge kleren reden we naar een camping gelegen aan een zwemmeer. Wij begonnen de oerdegelijke en nog kletsnatte en daardoor nóg zwaardere tent over de buizen de spannen. Toen de tabernakel in volle glorie stond, riep de jongste “Brand - hij brandt”, en inderdaad, daar leek het op. Dampend stond onze trots in de stralende zon.
Geplaatst door: digi-oma
, Datum:
25.04.2020 14:26
N.a.v. een vraag over een pup met vakantie...
Pakweg 30 jaar geleden stonden we eind augustus op een leuke camping in Zuid-Frankrijk. Heerlijke plek onder de bomen en aardige mensen, ook om ons heen.
We hadden een wat oudere Ierse Wolfshond bij ons, en die lag meestal in schaduw onder de luifel of... in de kofferbak van onze auto. Klep open natuurlijk, dan was ze er zeker van dat we niet zouden wegrijden zonder haar. De auto stond gewoon voor de luifel op het gras. Helaas waren er aan de overkant Duitse kampeerders... op zich niet erg maar hun vier kinderen vonden het heel normaal om achter de auto langs te rennen vlak langs het neuswiel om naar het toilet te gaan. Had al een lijn van caravan naar boom gespannen (jawel met een groot strandlaken eraan; onthoofden was ons toch teveel). Laken werd opzij geschoven.
Totdat Herr Germany op hoge poten naar ons toe kwam en vertelde dat zijn lieve kinderen "angst fur die false hoend hatten"...Helaas ..mijn .taalkeuze was ooit Frans en geen Duits op de middelbare school. De hond lag te pitten in de kofferbak te slapen! "Ja, maar... stel dat die hond er uit zou springen.. "Dus ons antwoord was dat we het prettig zouden vinden wanneer zijn kinderen via het verharde pad tussen de caravans door naar het sanitair zouden gaan, dan konden ze de hond niet eens zien. Enfin... op het pad kwamen steeds meer buurkampeerders kijken... Herr Germany zei dat hij "onmiddellijk naar die kampffuhrer zou gaan om zich te beklagen".
Ohh en wat dan. "die zou ons verwijderen want dat was een vriend". Mijn man vraag waarom dan; wij staan op ons stukje gras en de hond wordt door ons zelf buiten de camping uitgelaten. En toen Heer Germanu "Wie haben immer angst mit dich,,," en toen mijn echtgenoot, de vriendelijkheid zelve, reageert nooit..."Jawohl, wie hatten immer angst fur die Deutscher,, richtige angst...! Was pittig, maar het applaus van de vele toehoorders - jawel, ook van de Duitse jongens met de tent naast ons - was toch wel leuk. Excuses voor het slechte Duits; gelukkig woonden we thuis naast een leuke Duitse buurman waarvan we wat Duitse woorden hebben opgestoken.