Vakantieverhalen (Gesloten voor reacties)
Geplaatst door: ® Johan 
, Datum:
10.04.2020 16:51
Nu we (nog) niet op vakantie kunnen is het leuk om vakantieverhalen met elkaar te delen.
Geplaatst door: digi-oma
, Datum:
10.04.2020 10:17
Niemand weet wat er nog te gebeuren staat i.v.m. het Corona gedoe, ook al spenderen we er 100.000 woorden aan. Afwachten dus.
Daarom iets om even om te glimlachen.
Ons allereerste kampeeravontuur in Frankrijk, 46 jaar geleden
Tweedehands vouwwagen (Travelsleeper), twee jonge kinderen en twee ouders.
Tip gekregen van ervaren kampeerders dat het 's nachts wel koud kon zijn dus iets warms aan doen
Onze eerste camping in "Het Buitenland" was in Afe et Aufe (of zo-iets) Wagen opgezet, eten en dan naar bed.
Was wel frisjes in het bos, maar ik had een heel warm soort overall aan... 's Nachts naar het toilet; via een onverlicht bospad dus zaklantaarn mee naar de houten keet waar het toilet een gat in de grond bleek te zijn. Jasses! Zaklantaarn in m'n mond, pijpen hoog opgerold en daarna bovendeel van de overall uitgetrokken en ondertussen proberen de mouwen schoon en droog te houden, en koud dat dat was. 't Is allemaal goed gekomen maar een pyjama is toch handiger.
Iemand nog een klein kampeer-verhaaltje?
Geplaatst door: ® martwout
, Datum:
10.04.2020 10:41
Volledig eens met je 1e alinea Digi-Oma.
Ik moet zelf qua ervaring nog terugdenken aan de eekhoorn op een camping nabij Beziers. De man van een Nederlands stel die vlakbij stond (en die we kenden) had ruzie met een eekhoorn in de boom boven de kampeerplek waar zijn auto stond. Deze eekhoorn gooide continue iets uit die boom wat dus op de auto viel. Hij natuurlijk schelden naar die eekhoorn. Reactie eekhoorn was dat hij weer wat gooide en dat ging dus minuten zo door. Erg grappig. Auto had zover ik me kan herinneren geen schade.
Ik vind trouwens deze oproep voor situaties wel leuk. Van mij mogen er meer komen. Even de zinnen verzetten.
Geplaatst door: Lia
, Datum:
10.04.2020 11:47
Dit is ook alweer 30 jaar geleden.
Wij kampeerde toen nog,en stonden op een camping vlakbij Albertville.
Natuurlijk moest ik s nachts naar het toilet.
Dus zaklantaarn mee,en ik loop naar het gebouwtje.
Ga de hoek om...en schrik me helemaal dood.
Komt er een andere campinggast uit het toilet gebouw,maar die vrouw had een schoonheidmasker opgedaan.
Dus die had een spierwit gezicht,ik stond stijf van schrik.
.
Geplaatst door: ® Marja4
, Datum:
10.04.2020 11:48
Onze eerste ervaring met Frankrijk was 30 jaar geleden in De Morvan. De camping die we op het oog hadden was complet. Maar bij een boerderij was een weiland waar nog meer tenten stonden.
Wij mochten erbij gaan staan. Water moesten we bij de boerderij halen en we mochten gebruik maken van het buitentoilet. Een echte ouderwetse plee met heel veel vliegen.
In de huiskamer zat oma met op de tafel een geweer.
s Avonds kwam een van de zonen een rondje doen op t veld en hier en daar een wijntje drinken en wat kletsen.
De kinderen mochten een ritje maken op een paard.
De bakker die in de ochtend langs reed, mocht niet rechtstreeks aan ons verkopen, had met de campingeigenaar te maken. Maar de boerin nam onze bestelling op en zo kregen wij toch nog ons verse stokbrood.
We zijn een paar dagen gebleven en koesteren deze herinnering.
Geplaatst door: Susanna
, Datum:
10.04.2020 14:14
Toevalstreffer. Nadat echtgenoot koffie had gezet, veerde ik op vanwege indringende brandlucht. Ooh jee, dat zal toch niet? Snelle inspectie leerde dat de koffiefilterhouder vlam had gevat. Fluks het zaakje onder de stromende jerrycan, gevaar was geweken en een verschrompeld houdertje restte ons. ‘s Middags tevergeefs naar de quincaillerie. Volgende dag via diverse dorpjes meermaals gepoogd dit attribuut aan te schaffen - zonder succes. Nog diezelfde dag, nadat we ons klapkarretje opgezet hadden, zag ik iets aan de boom op onze kampeerplek hangen.... een perfect passend koffiefilterhoudertje. Ongeluk zit in een klein hoekje - maar geluk ook, zo leerden we.
Geplaatst door: kea
, Datum:
10.04.2020 14:25
Onze eerste vakantie met een vouwwagen was naar Albertville.
Op de heenweg overnacht in Langres. Daar was het heel erg vol. Voor de terugreis wilden we een andere camping.
In Albertville spraken we een Nederlander die vertelde dat hij altijd in Bar le Duc overnachtte. Een hele RUSTIGE camping in een park
waar 's avonds de plaatselijke bevolking wat rondwandelde. We kwamen aan in Bar le Duc en inderdaad een groot park waar je voldoende plaatst had. De meest smerige toiletten die we ooit gehad hebben was daar. Geheel vervuild en vol grote zwarte vliegen. De toilet emmer werd weer gebruikt.
En s'avonds kwam de plaatselijke bevolking in grote getalen opzetten, met tafels stoelen picknick manden en flessen wijn. Het was 14 juli en het vuurwerk werd vanaf het park afgestoken Het feest werd in het park gevierd. We vergeten die RUSTIGE camping nooit meer!
Jaren later nog eens in Bar le Duc geweest. De camping heeft nu een eigen afgescheiden stuk van het park en een nieuw toilet gebouw, waar je een sleutel van krijgt.
Heel erg schoon.
Geplaatst door: Daido
, Datum:
10.04.2020 15:12
Toen ik 19 was ging ik met een vriend in Frankrijk camperen. We stonden op een eenvoudige camping langs de dordogne.
Op een gegeven moment kwamen twee bekakte nederlandse stellen en die gingen vrolijk hun tent opzetten 1 meter naast onze tent.
Nadat ik er wat van gezegd had, gingen ze hun tent 10 meter verder zetten.
Enn kooktoestel, hadden ze niet, dus ze gingen 's avonds op stap naar een restaurant. De tent hadden ze open laten staan. Op een gegeven moment kwam er een enorme rat aanlopen en die liep rechtstreeks de tent in.
Een tijdje later kwamen onze buren terug op de camping. Een van de dames liep de tent in en wij zaten genoegelijk te kijken. Een enorme schreeuw en een arm beest die zich eveneens dood was geschrokken nam de kuierlatten.
De vrouwen besloten in de auto te gaan slapen. Volgende dag werd de tent in de auto gegooid en verdwenen onze buren naar onkende bestemming.
Afgelopen zomer stond ik op een camping in de dordogne die mij bekend voorkwam. Precies, het was de camping waar ik 35 jaar geleden had gestaan.
Geplaatst door: ® Cor1956
, Datum:
10.04.2020 15:21
Vakantie 1991. Op de terugweg vanuit het zuiden 's avonds autopech langs de A89. Weggesleept door de hulpdienst, de auto naar de garage en in afwachting van het vervolg de caravan gestald midden op het dorpsplein van Aigueperse en daar de nacht doorgebracht.
De volgende dag wakker worden met veel geroezemoes rondom de caravan.
Wat bleek? Het was markt en die was keurig rondom de caravan opgebouwd.
Verdere kaas en worst hadden we in ieder geval volop bij het ontbijt.
Geplaatst door: Lia
, Datum:
10.04.2020 17:04
Leuk onderwerp!
Er komen nu dingen naar boven die ik bijna vergeten was.
Ook leuk...
Wij gingen overnachten op een camping in de Loire.
Mijn dochter was een jaar of 13 en had een eigen tentje.
Mijn man en ik ook een klein tentje,je kon er niet eens in staan.
We komen aan,en gaan eerst de tent van mijn dochter opzetten...
Aaaiiii...de tentstokken???
Ja,op zolder thuis.
En dan met een stalen gezicht de tent weer oppakken,vooral niets laten merken aan de mensen om je heen whaaaaa.
Dus moesten we met zijn 3 tjes en 3 honden in ons tentje.
De honden hebben heerlijk geslapen,maar wij niet.
Geplaatst door: marian
, Datum:
10.04.2020 17:07
24 jaar terug. Voor het eerst met de kinderen kamperen, van limburg naar luxemburg. Stonden in limburg, ineens dachten we in de avond we gaan verder. Aan een riviertje, dat heel laag stond. Kindjes drijfplanken en bij de brug de rivier in. Stroomden langs ons naar het eind van de camping. Hartstikke ongerust dat die kinderen doordreven naar weet ik hoe ver. Dus pols hoogte nemen hoe dat dan ging. Zat aan het eind van de camping een stokoud vrouwtje in een nog oudere caravan. Ze viste de kinderen uit het water, en als ze netjes eruit kwamen mochten ze een snoepje kiezen. Zelden zulke brave kindjes gezien. Die liepen dan terug en het hele circus herhaalde zich. Alle kinderen na
6 uur in de avond doodop. Na 7 uur doodstil en tevreden ouders en slapende kinderen. Ouders zaten gezellig bij elkaar. Zo vreselijk gezellig was het. Zijn daar op de heen en terugweg nog jaren langs gegaan.
Geplaatst door: ® tineke (webmaster)
, Datum:
10.04.2020 17:30
Wij, jonge twintigers begin jaren zeventig, gingen kamperen op Camping Domaine de Chalain in de Franse Jura .
Omdat Johan's eigen tentje wel erg klein was voor ons samen, mochten we de tent van zijn moeder lenen. Die tent was destijds het nieuwste van het nieuwste op tentengebied en zou binnen vijf minuten moeten staan (.....).
Johan wist wel, hoe hij 'm op moest zetten...
Na een lange reis kwamen we moe op de camping aan, het was een uur of vijf in de middag. De lucht zag er weinig veelbelovend uit: dikke onweerswolken pakten zich dreigend samen.
De overbuurman op de camping zat alles rustig - met een biertje in de hand - vanuit zijn luie stoel te bekijken.
Johan pakte de tent uit de auto, spreidde het tentdoek uit en kroop er toen met een hele zooi stokken in. Ik zag eerst een bobbel naar de ene hoek gaan, toen naar de volgende hoek en zo naar alle vier de hoeken. De bedoeling was, dat je dan vanuit het midden de tent als een soort paraplu omhoog kon duwen en klaar zou 'kees' zijn....
Ik riep naar hem, dat hij op moest schieten, omdat het elk moment kon gaan regenen, maar gelukkig leek de klus geklaard: de tent kwam overeind en er stapte een hevig bezweten en rood aangelopen Johan naar buiten.
Op hetzelfde moment begon de overbuurman onbedaarlijk te lachen, want wat bleek: de tent stond binnenste-buiten en de gordijntjes wapperden aan de buitenkant.
Ik kon m'n lachen ook niet meer houden, maar Johan vond het niet zo leuk, temeer omdat het intussen ook begon te regenen. We hebben toen in een sneltreinvaart de hele zooi maar weer in de auto gegooid en zijn die nacht in een hotelletje gaan slapen (wat heel gezellig was, na een heerlijk diner hebben we lekker geslapen). De volgende ochtend scheen het zonnetje weer en hebben we in alle rust ons tentje opgezet.
We hebben nu al jaren een caravan, maar wat gebeurde er de eerste keer met de voortent...???? Juist, die werd binnenstebuiten opgezet...!
Wat heb ik gelachen, zeg!
Geplaatst door: Denje
, Datum:
10.04.2020 18:40
Bijzondere ervaring. Een van onze eerste vakanties. Wij naar Frankrijk in een Charade. Reed verschrikkelijk, maar bleef wel rijden! Airco was het raam open zetten. We hadden een Perry Sport tentje. Op een kleine camping in de Limousin begonnen wij ons tentje op te zetten, dit was blijkbaar vermaak voor de buren. Zelfs een Perry tentje was al een puzzel voor ons. Ik was zo dom om te zeggen dat zij al lekker zaten bij hun tent, maar dat wij dat weldra ook zouden beleven. Dat viel niet goed... de buren hadden geen tent, de buren hadden volgens hen een “De Waard”. Ik merkte op dat ik het toch verdacht veel op een tent vond lijken. “Als ik een De Waard zou kennen zou ik wel anders praten...” daarna volgde een uiteenzetting wat een De Waard wel niet betekende. Ik kon niet anders concluderen dat het een tent bleef.
Het kwam niet meer goed. Na een paar dagen was er onrust bij de buren. Er was iets gescheurd, waardoor verder kamperen moeilijk werd. Het had behoorlijk gewaaid en geregend en mijn slaapzak was ook niet droog gebleven, maar met een beetje goede wil en een drogende zon deed de Perry waarvoor hij was aangeschaft. De “De Waard” had een reparatie nodig. De buren besloten in te pakken. Ik heb nog gevraagd of het een nieuwe tent werd of dat ze naar huis gingen... we hadden vrienden gemaakt. Not. Wel leuk.
Geplaatst door: connie
, Datum:
10.04.2020 19:14
wat leuk al die verhalen....Ga er zelf ook over zitten denken en kom er later op terug...
Geplaatst door: ® tineke (webmaster)
, Datum:
10.04.2020 20:32
Nog eentje:
In 2004 kampeerden wij in de Gard. We lagen lekker te slapen in onze caravan, toen ik wakker werd door gekriebel op mijn gezicht.
Ik dacht, dat "die vlieg" zo wel weg zou gaan, maar hij bleef kriebelen en dus ging ik even met mijn hand langs mijn gezicht.
En wat ik toen voelde......ik krijg er nog kippenvel van! Er zat een groot, hard aanvoelend ding op mijn gezicht.
Ik vloog overeind, deed een lampje aan en zag een enorme sprinkhaan van zo'n 10 cm op mijn slaapzak zitten. Ik porde gillend mijn snurkende man wakker, die even zijn ogen opendeed, geen sprinkhaan zag en zich mopperend weer omdraaide om verder te slapen.
Ik had me intussen in het wc-hok in onze caravan opgesloten en wilde er pas weer uitkomen als mijn man dat enge beest had gevangen en uit de caravan had gegooid.
Johan (mijn man) zei, dat ik niet moest zeuren en er zat dus niks anders op dan zelf het beest op te sporen (die was zich natuurlijk ook rotgeschrokken van mijn gegil en had zich dus uit de voeten gemaakt...).
Ik dus weer voorzichtig dat hok uit en al snel zag ik "het monster" op de rand van de deur zitten. Ik weer gillen en Johan kwam toen eindelijk z'n bed uit om het beest te vangen en buiten de caravan te zetten.
Toen ik de volgende ochtend buiten kwam, zaten onze Nederlandse buren al aan het ontbijt. Ik vroeg ze of ze die herrie nog hadden gehoord bij ons. Toen vroeg de buurvrouw of wij de herrie bij hen nog gehoord hadden die nacht.....
Er zat namelijk een joekel van een sprinkhaan bij haar man op z'n gezicht en omdat hij doodsbang was, heeft zij de sprinkhaan met de koekenpan moeten vermoorden....
Geplaatst door: scg
, Datum:
11.04.2020 09:41
Leuk topic!
In 1995 hebben mijn man en ik op de motor een “Tour de France” gedaan. Begonnen in de noordfranse kust, dwars over gestoken naar de Ardeche en naar de Cote d’Azur en weer omhoog. Tentje mee, lichtgewicht luchtbedje e.d. Het was de bedoeling om alleen maar op campings te overnachten. We waren echter een paar keer zeiknat geregend en toen hebben we overnacht in een F1 hotel, maar dit terzijde.
In de Ardeche stonden we op camping Merle Roux. We gingen een dagje touren richting Vallon-Pont-d’Arc. Daar aangekomen kreeg de motor van mijn man kuren. Hij sloeg af en wilde niet meer starten. Ik heb de ANWB alarmcentrale gebeld en er zou iemand komen om de motor op te halen. Dit was nog in de tijd voor de mobieltjes, dus moest ik ergens een telefoon zoeken. Na uren wachten kwam er een bestelauto van een Renault garage met aanhanger aanrijden. De motor op de aanhanger gereden, mijn man probeert nog een keer of ie wil starten en ja hoor, hij doet het weer. Dus de motor er maar weer afgehaald, met het idee: we rijden zsm. weer terug naar de camping en dan zien we daar wel weer.
Wij zijn meteen weggereden richting de camping. We namen de kortste route en dat was via de Gorges de l’Ardeche. Prachtige weg, maar wel buiten de bewoonde wereld. En je raadt het al, in the middle of nowhere sloeg de motor weer af. Mijn man had het ludieke idee om de motor dan maar te gaan slepen. In de zadeltassen vonden we een stuk touw. Vastgemaakt aan mijn motor. Dit ging natuurlijk voor geen meter. De motor van mijn man was veel te zwaar en na een klein stuk knapte het touw al.
We hadden een aantal kilometers terug een politiecontrole gehad. Ik bedacht dat ik daar naar toe terug zou rijden en dan vragen of ik daar kon bellen naar de ANWB. Zo gezegd, zo gedaan. Ik teruggereden en in mijn beste frans aan een franse politieagent gevraagd of ik mocht bellen. Nee, dat was niet mogelijk, want ze hadden geen bereik in bergen. Dit vond ik toen zo’n raar verhaal, maar nu begrijp ik dat wel.
Ik besloot om door te rijden naar de bewoonde wereld en het bij het eerste de beste hotel/terras te bellen. Dit lukte gelukkig. Het hotel lag aan de weg, maar lag wat lager met een groot parkeerterrein ervoor. Terwijl ik aan het bellen ben, hoor ik het geluid van een naderende motor. Ik herkende het geluid van mijn man's motor. Ik ben het hotel uitgesprint over het parkeerterrein naar de weg, al zwaaiend met mijn armen om zijn aandacht te trekken. Op het laatste moment zag hij mij gelukkig.
We besloten om nu toch maar de motor af te laten slepen en geen risico meer te nemen. Weer met de ANWB gebeld. Na enige uren kwam dezelfde man van de Renault garage weer aanrijden. Enigszins beschaamd hebben we hem maar een dikke fooi gegeven.
Toen moesten we met z’n tweeën op mijn motor nog weer naar huis. Ik had twee zadeltassen, dus wijdbeens achterop naar huis. Heb nog dagen met O-benen gelopen.
Op de camping aangekomen, vertelden we ons verhaal aan de bar van het campingrestaurant aan nederlandse campinggasten. Toevallig was er motormonteur bij en een man die zijn eigen motor op aanhanger mee had om in de omgeving te touren. Zij boden aan om de motor op te halen en dan proberen te repareren. Dit leek ons wel een goed idee, ook omdat we niet echt het vertrouwen hadden dat ze bij een Renault garage de motor zouden kunnen repareren.
De volgende dag in de auto met de aanhanger naar de Renault garage gereden. We komen aan op een verlaten industrieterrein, waar de motor (mét sleutel gewoon in het contact) aan de weg staat. Geen mens te bekennen. De motor toch maar meegenomen. Ik heb later nog via de telefoon contact gehad met de garage eigenaar en verteld dat we de motor hebben opgehaald.
De motor monteur van de camping vermoedde dat het probleem een zgn. Vapor Lock was. Dan zit er een luchtbel ergens en als de motor warm wordt, stopt de benzinetoevoer (heel simpel uitgelegd). Als we de motor een tijdje laten afkoelen, doet ie het weer.
Met deze kennis hebben we besloten om maar door te rijden en wat vaker te stoppen.
Dit is ook gelukt. Nog wel een paar keer meegemaakt dat de motor afsloeg en niet meer wilde starten, maar na een half uurtje afkoelen deed ie het weer.
We zijn nog naar de Cote d’Azur geweest, hebben in Monaco gereden (ook door de beroemde tunnel). En we zijn weer veilig thuis gekomen.
Het mooie van dit verhaal vind ik de hulp die we hebben gehad van mede campinggasten.
Het is nu een van onze leukste vakantieverhalen, alhoewel ik toen wel een paar keer heb gedacht: we komen nooit weer thuis haha.
Geplaatst door: Yvonne
, Datum:
11.04.2020 10:16
Wat een heerlijk topic dit!
Wij waren in 2005 met vrienden op vakantie in de Franse Alpen, in Barcelonnette op een camping.
Een andere campinggast zei ons dat de wekelijkse markt in Cuneo (Italie) ontzettend leuk en de moeite waard was. Het was maar 3 kwartier rijden en de markt was altijd op maandag. Dus wij met het hele spul (4 volwassenen en 3 kinderen) op maandag vol goede moed op weg naar Cuneo. Het was een schitterende weg door de bergen, genieten dus! Na 3 kwartier waren we ongeveer op de helft, dus dat was wel een tegenvaller. Maar er zat een markt op ons te wachten, dus die reistijd was het wel waard. Na 1,5 uur kwamen we in Cuneo aan en toen begon het zoeken naar de markt. En maar rond rijden, geen markt te vinden. Tot we een paar politieagenten zagen en mijn vriendin aan hen vroeg waar de markt was. No, the market was never on monday, but on TUESDAY! We hebben nog even een terrasje gepikt en zijn toen de hele lange mooie route terug naar de camping gereden. Naar de markt zijn we niet meer geweest.
Geplaatst door: mar3tent
, Datum:
11.04.2020 11:05
Onze allereerste kampeerervaring was in de VS. Vanaf moment van afstuderen en werken waren we met de rugzak rondgaan trekken in warme exotische landen met openbaar vervoer en slapen in hostels. Nadat zuslief in Alaska had gekampeerd wilden wij dat ook maar dan in de VS. In vliegtuig tentje mee, gaspitje. matje en een lakenzak - die hadden we ook altijd in de rugzak voor slapen in hostels - en was altijd toereikend. Na paar dagen stad gingen we voor eerst de tent opslaan in Yosemite NP. Wat was het mooi. Ok beetje scary dat er Beren waren. Echter hadden we totaal geen benul hoe hoog Yosemite lag... t werd wel steeds kouder.... 'sNachts geen oog dichtgedaan van al die gekke geluiden (een beer?!??!? of ) maar ook van de kou. IJs en ijskoud was. Alles aan kleding hadden we aan, en nog bibberend tegen elkaar onder een aluminiumfolie ;-). Het was rond vriespunt geweest die nacht. Er was 1 outdoorshop in het park met gigadure slaapzakken. Dat paste niet in ons budget, dus ja dan nog maar nacht kou lijden - overdag buiten in de zon dachten we dat we het wel weer aankonden. Uiteindelijk kwamen we in een lokaal souvenirwinkeltje waar er wollen tafelkleden werden uitgepakt (het was september) ze waren groot en 10 dollar per stuk. We hebben er 3 gekocht... het vervolgens heel de vakantie lekker warm gehad in ons lakenzakje (maar in Yosemite nog steeds met kleding aan onder die tafelkleden) en nu 21 jaar later gaan die drie wollen tafelkleden nog steeds mee als we gaan kamperen voor als we een extra deken nodig hebben over ons stukken warmere slaapzakken die we nu hebben.
Overigens sinds die vakantie weet ik ook dat ik niet geschikt ben voor kamperen in de vrije natuur. In de VS stond je vaak zo verlaten... en dan hoorde je zoveel geluiden dat ik de hele tijd dacht in een Stephan King film te zitten(zeker als je kampeert in een gehucht wat "independance" heet) . Superslecht geslapen. 1 maal overdag hoorde ik hetzelfde geluid als wat ik snachts rond de tent hoorde scharrelen; een eekhoorn!! Maar 's nachts met Stephan King in je achterhoofd is dat een monster! ;-)
Geplaatst door: Anne
, Datum:
12.04.2020 08:55
Wij waren aangekomen op een camping en druk bezig met installeren. Mijn man en ik met de luifel terwijl de kinderen hun tentjes aan het opzetten waren. Komt er een man naar ons toe " hallo, wij zijn net aangekomen" Mijn man zegt "wij ook" " oh oh.. dan weet u natuurlijk nog niet waar de zon opkomt?!" " Jazeker wel, de zon komt op in het oosten" De man " ohhh ohhh" draait een rondje om zn as en vraagt " En uhh waar gaat ie onder???" Waarop ons 3-tal in koor roept " In het westen! " De man lichelijk in paniek stamelde weer " oh ohh" Mijn man zegt "wacht maar even, ik zal u helpen" en pakt zijn mobiel, kompas app en laat zien waar oosten en westen is.de man "ohhhhh wat handig. Heeft u altijd een kompas bij u?" " Nee, dit is mijn telefoon" en weer een langgerekte "ohhhh".
Geplaatst door: digi-oma
, Datum:
12.04.2020 10:58
eigen taalblunders:
Beheers de Franse taal redelijk, maar kreeg het voor elkaar om in één zin van vier woorden drie talen te gebruiken:
op de camping kom ik een man tegen met prachtige grote witte Keeshond; zo'n hond die op het aloude leesplankje staat en je ziet ze eigenlijk nooit meer.
Mijn commentaar... : C'est un beauty Kees (spreek dat maar eens uit)
De man keek me aan of hij het in Keulen hoorde donderen!
De tweede fout was pijnlijker:
Onze Ierse Wolfshond was mee (zoals altijd). Ze heette ZiZi. Volgens de Belgische fokkers naar de Amerikaanse rockband ZZ TOP uit 1969 of naar ZiZi Jeanmaire de Franse danseres uit 1924 (echtpaar ook tevreden).
We komen aan op camping l'Oiselon en we gaan eerst de beheerders gedag zeggen die we al jaren van een andere camping kennen. ZiZi scharrelde wat rond en ik riep haar. Ik werd door de andere - meest Franse kampeerders - een beetje vreemd aangekeken, maar ach... zo'n grote hond, zie je niet zo veel. Vriendin en beheerster Martine vraagt wat ik roep. Oooohh, helemaal fout. "ZiZi" is de naam die kleine Franse jongetjes aan hun plassertje geven en soms een beetje ondeugender. Sta ik daar iets over lu..etje, pi..ie of erger te roepen. Was liefst onder het gras gekropen.
Daarna heette ze in Frankrijk "Sissi".. naar de Oostenrijkse vorstin en dat vond men een mooie naam.