Algemene beoordeling
Wij hadden hier een chalet gehuurd en moesten bij aankomst eerst €150 cash als borg betalen(overigens ook nog zonder kwitantie) vóórdat we de sleutel kregen en vóórdat we 't huisje gezien hadden. Wij kwamen net uit de Ardèche(camping Peyroche) waar we voor €60 per week minder een in alle opzichten beter geoutilleerd huisje hadden gehuurd, dus dit huisje viel zwaar tegen; geen airco(vanwege de kou toevallig niet nodig), geen combi-oven, maar een gewone magnetron(wat moet je daarmee? je kunt er nog niet eens een pizza krokant mee krijgen), een linkshandig en zeer kinderveilig gasstel, waarbij je na 10 keer proberen nog steeds de fout in gaat met aansteken; krakende bedden, piepende deurscharnieren, hard dichtklappende deuren, een instortende zitbank, een echt veel te klein WC-hok, ooooveral ventilatiegaten, zelfs binnen in de kasten kon het ongedierte van buiten naar binnen komen, etc.etc. teveel ergernis om op te sommen. Bij vertrek kregen we onze borg pas terug na inspectie door een dochter van de baas. Al 35 jaar hebben wij in Frankrijk gekampeerd, waarbij het afgeven van onze campingcard altijd voldoende borg was (zo'n kaartje staat immers garant voor 2,5 miljoen Zwitserse franken) Zonder kinderen en zonder huisdieren, is de kans dat 2 keurige volwassenen schade veroorzaken toch bijzonder klein, maar de baas van La Gautière denkt daar kennelijk anders over, want hij weigerde de CCI. Bij het huren van het huisje in de Ardèche werd notabene helemaal geen borg geëist en kregen we de sleutel meteen in goed vertrouwen; ook bij het vertrek geen inspectie van het huisje; met een beetje mensenkennis en vertrouwen moet dat toch ook kunnen. Wie houdt van absolute rust, met werkelijk geen kip ooit in of bij het zwembad en een "restaurant" met opgestapelde stoelen, waar eveneens geen kip te bekennen valt en waar je je 's morgens al voor 12 uur moet inschrijven als je daar 's avonds wilt eten met zeer beperkte keuze uit maaltijden....Ja, die vindt hier de ideale camping. In Buis konden we ook geen geschikte eettent vinden: de Auberge was gesloten; la Fourchette is veel te duur om iedere avond te gaan eten; in l'Escale bestelden we medium-gebakken vlees(brochette en maigre de canard), maar kregen zwart geblakerd door-en-door gaar en dus taai vlees; verder hebben we nog nooit zo'n luizige kebab gegeten als in de kebab-zaak naast l'Escale met "sla" die alleen maar bestond uit kroten en van knoflooksaus hadden ze nog nooit gehoord. Door de enthousiaste verhalen en mooie foto's van het riviertje de Toulourenc, wilden we daar ook graag doorheen wandelen, maar wat in het hoogseizoen een bijna drooggevallen beekje is, leek nu geschikt voor rafting! Zeer wild stromend hoog water en steenkoud. We zijn ook nog gaan zoeken naar de gieren bij Remuzat en hebben het doodenge bergweggetje genomen bij St. May, maar de gieren bleven zo hoog vliegen, dat je echt niet kon zien welke vogelsoort daar nou eigenlijk vloog, zelfs niet met een telelens. Bonjour Buis-les-Baronnies en niks-geen "au revoir"... Wel beterschap toegewenst, want het stadje heeft bijzonder veel potentieel met die boulevards vol honderden dikke oude platanen en de mogelijkheid veel méér winkeltjes, kroegjes en eettentjes te maken onder de arcaden of langs de boulevards. Misschien over 10 jaar, maar dan moet het klimaat ook nog verbeteren, want we hebben onze van huis meegenomen electrische kachel iedere avond nodig gehad om de slaapkamer en de douche enigszins op temperatuur te krijgen en hebben toch nog moeten slapen met T-shirts, leggings, sokken en met alle dekens die we in het huisje konden vinden.